lunes, 5 de diciembre de 2011

O meu AIG e Tortitas de domingo.

Este final de ano esta sendo difícil para min , a enfermidade cada vez máis pronunciada da miña avoa súmanse os meus problemas co ril e agora tamén un problema do meu neno, vamos… que semella que vivo en urxencias..
Non sei cantas citas médicas , estancias no hospital e volta a casa , levo dende mediados de novembro nin as que me quedan .. xa estrenei a axenda do 2012 con estas cousas.. por iso un debe valorar día a día o que ten .. Entrenar a mente para buscar cousas positivas e agradecer todo aquilo de bo que  ten a vida…
Como o meu Aig que xa me comentou a marabillosa Joana que estivo preocupada polo meu silencio , foime imposible escribir… as veces as cousas supérante e simplemente non das, aínda agora cando escribo unha dor enorme recorre a miña espalda o meu médico di que como veu , pasará que as veces o corpo di ata aquí chegamos.. amiga.
Poida que teña razón e non sexa máis que un aviso que debo baixar o ritmo e centrarme .
Na miña lista de propósitos do 2012, creo que ese ocupará un dos primeiros postos , coidarme máis , comer as miñas horas , traballar sen estresarme e non levarme os problemas dos meus usuarios conmigo máis ala da porta do edificio.
O meu AIG Rosa , de Cocina vasca, foi extremadamente amable enviándome un montón de cousiñas para a cociña, que aínda non puiden estrenar xa que a precripción médica é reposo absoluto ata que o meu ril recupere a súa función , pero que me axudarán un montón na cociña unha vez este recuperada.
 As tortitas que ilustran o post non as fixen eu , senon a miña costela que decidido a coidarme esta ata aprendendo a facer reposteria . Un bico enorme a Rosa e a toda a súa familia e gracias a Joana por organizar todo isto.
O meu AIG foi para Teresa , un beso enorme pola súa amabilidade , desexolle que disfrute moitisimo de todo ..http://www.cierralosojosyprueba.com/2011/11/la-ilusion-de-participar-en-el-aig-2011.html

4 comentarios:

Rosa, dijo...

Gracias Maria por tus palabras, espero que pronto te recuperes, hay veces que parece que nos ha mirado un tuerto, ojo!! que no tengo nada contra ellos pobrecitos, pero el refran dice así.
Muxuak/Biquiños

LA COCINERA DE BETULO dijo...

Unos regalos muy bonitos, espero que mejores tu salud y la de tu familia.
Besos.

Unknown dijo...

Que pena que non estés pasando unha época moi boa, espero que o teu neno mellore, que impotencia ver os pequenos enfermos... Agora tes que cuidarte ti, os meus mellores desexos para ti, a tua avoa e o neno. Que maravilla o teu home cociñando para ti!!!
Bicos

Las Recetas de Manans dijo...

Mucha energía positiva para tí, para que superes rápido esta mala racha.