Cristinas de nata

Non vos pasa a miúdo que de repente sen saber porque sentides un desexo irrefrenable de comer algo en concreto, e comezades a desfrutalo moito antes de comelo , a min pásame a a cotío , non o podo evitar vexo algún dos vosos marabillosos pratos , alguen que me conta unha receita.. un libro que releo.. unha conversa na radio .. non sei calquera cousa….trae a min o desexo irrefrenable de cociñar e comer… e desfrutar da comida…

“Tengo pésimo oído , soy incapaz de tararear Cumpleaños feliz, pero puedo evocar sin vacilación el chisporrotear del aceite al freír cebolla; el ritmo sincopado del cuchillo picando verduras; el borboriteo del caldo hirviente donde dentro de un instante caeran los desdichados mariscos ; las nueces al partirlas, la paciente canción del mortero moliendo semillas; las notas líquidas del vino al ser escanciado en las copas ;el chocar de los cubiertos de plata, el cristal y la porcelana en la mesa; el murmullo melodioso de la conversación de sobremesa, los suspiros de las velas que iluminan el comedor…”

Isabel Allende. Afrodita.

Eu creo que todos os que temos un blogue disfrutamos coa comida, ata que cheguei a este mundo, non podía imaxinar tamaña mostra de xenerosidade, xente que amosa os seus segredos e os comparte creando desexos irrefrenables de aprender a cociñar cousas novas , contribuíndo á felicidade colectiva, claro , acaso as nosas familias non son máis felices cando cociñamos para elas cousas exquisitas, cando os sorprendemos con agasallos marabillosos en forma de doce ou de sopa.. no meu caso, moita xente é feliz…

Hoxe traio unha desas receitas de desexos irrefrenables e toda unha loucura por saborear cun café ben quente ,agora que por fin fai frío, o que sen dúbida é o mellor que finxen en bolleria , que non foi moito a verdade .. pero saíronme tan ben, e están tan ricas, que xa as fixen tres veces…

Ingredientes:
-250 grs. de leite
-50 grs. de manteiga
-50 grs. de azucre
-20 grs. de fermento prensada
-1 cucharadita de sal
-500 grs. de fariña de forza
-Ovo para pintar a masa
-Recheo ao gusto, eu usei nata montada

Amornamos o leite un pouco no microondas e nela, desfaremos o fermento prensado. Despois engadímoslle a manteiga e o azucre e mesturamos ben.
Nunha amasadora ou panificadora, poremos a fariña tamizada xunto á cucharada de sal e engadirémoslle a mestura anterior.
Eu usei a panificadora do Lidl co programa 7 , teño que dicir que o poño dúas veces , fago un dobre amasado.
Deixaremos repousar a masa uns 15 minutos dentro do recipiente, tapándoo.
A continuación dividimos a masa en porcións, e deixámola dobrar de volume de novo antes de metelos ao forno, prequentado a 180º, pintaremos a masa cun ovo batido.
Forneamos uns 15 minutos ou ata que estean douradas.
Deixamos arrefriar e enchemos ao gusto.

Torta Mousse de Turrón

Despois de comezar a rutina , o cole, os traballo no centro novo definitivamente, volvo a ter obreiros na casa.Eu non sei a vos , pero a min as obras descéntranme moitísimo e así estou coa casa chea de carpinteiros, albaneis e pintores e de novo tiven que fuxir a casa dos meus país.

Así que a miña costela e eu xunto cos nenos , non somos capaces de recuperar un mínimo a nosa vida, espero que hoxe marchen e librarnos deles dunha vez por todas .

Polo menos quédame o consolo de que a casa nos esta quedando preciosa e que teño un montón de sitio novo e máis luz… estou nunha etapa na que a luz é fundamental na miña vida …adoro a luz .

A receita de hoxe é unha desas “anclaxes “ gastronómicas que sempre me apetece facer.. lembro cando decidimos casar , todos os preparativos da voda recaeron en min , por aquel entón , o traballo da miña costela non lle permitía moito tempo libre, cando nos entregaron as propostas de menú na casa rural elixida , non incluían proposta de torta nupcial xa que nos dixeron que iso era tan persoal que preferían que nós escolleramos a confiteria e a torta e que eles se encargaban de encargala, recollela e adaptala a un pastel de vodas .

Entón sorpresivamente o meu “Costillo” decidiu sen pensalo que a torta tiña que ser de Mousse de Turrón da Confiteria El Molino de Vigo, Mousse de turrón en Marzo.. bueno….

A torta resultou un éxito , como colofón a unha cea marabillosa , nun día frío de finais de Marzo nun entorno tan bucólico como no que se desenvolveu a voda.. así que esta torta tráeme recordos estupendos , fíxena para un pícnic especial de domingo , algo que nos deixara estar xuntos e pasar  un magnifico día , este é o resultado antes de levala a un taper, e antes de servir de sorpresa de Almorzo para a meu marabilloso marido.

Ingredientes para 8 porcións:

Para a base de bizcocho:

1 ovo mediano

30 gr. de azucre

30 gr. de fariña

1 molde antiadherente de 20-22 cm.

Para a crema:

200-250 gr. de turrón de Jijona (brando)

400 gr. de nata montada

2 xemas

50 gr. de azucre

100 ml. de leite

6 follas de xelatina

Elaboración:

Para facer o bizcoito: nun bol mediano bater moi ben o ovo co azucre.

Engadir a fariña e mesturar ata que non queden grumos.

Verter sobre o molde e fornear 8-10 minutos a 180º (colocar na parte baixa do forno).

Pór as follas de xelatina nun vaso grande con auga.

Para facer a crema: desmenuzar o turrón, cun coitelo a anaquiños pequenos.

Nun pote mediano quentar o leite co azucre, a lume medio, até ferver.

Retirar do lume engadir as xemas e remover ata que se integren completamente.

Engadir as follas de xelatina escurridas e remover ben.

Engadir o turrón, volver polo a lume medio e remover ata que se derrita.

Deixar arrefriar 30 minutos, engadir a nata e mesturar, con coidado, ata que se integre ben.

Verter encima do bizcoito, tapar con papel de filme e meter no conxelador.

Antes de servir, desconxelala 2 horas antes e decorar co chocolate.